Rotterdam heeft een rijke historie en die is uiteraard onuitputtelijk. Iedere dag opnieuw wordt het verleden aangevuld met tal van kleine feiten. Via beeld en tekst voegen zij iets toe aan onze gemeenschappelijke (contemporaine) geschiedenis. Journalisthistoricus Joris Boddaert beschrijft iedere zondag in deze rubriek een Rotterdamse foto. Meestal is het fotografisch beeld onbekend en van langer geleden.
Reacties: [email protected]

Wolphaertsbocht (2)

In  de vorige aflevering zagen wij een curieuze foto uit 1954 van het begin van de Wolphaertsbocht. In de toenmalige Dokhaven lag een schip met de boeg richting de zelfs bij “Noordelingen’ zo bekende bochtige straat op Zuid. De documentaire foto maakte indruk. Waarom? Omdat ik nooit heb geweten dat de haven zó dichtbij lag. Trouwens, ik had nog nooit enige gedachte over de Dokhaven, die dus ongeveer een eeuw (1885-1985) geëxisteerd heeft. Topografisch gezien, weet ik best veel van onze stad, maar het havengebeuren heb ik altijd links laten liggen. Ik kijk naar het immens grote scheepvaartgedoe in 010 zoals een non naar een show van Madonna: ‘Bijzonder interessant, maar waar gaat het eigenlijk over?.’

Ik heb totaal geen idee wat er dagelijks in het Rotterdamse havengebied allemaal geschiedt. Samen met mijn vriend Ton Hermans (92 jaar) reed ik 27 juli j.l. naar Heyplaat om het vertrouwde café-restaurant Courzand te bezoeken. Onderweg er naar toe zag ik langs de Waalhaven Z.Z. zo’n duizend containers op elkaar gestapeld. Wat een drukte.

Ik heb trouwens prima horecanieuws: Het is Courzand-eigenaar John de Roode gelukt om het ruim 100 jaar oude monumentale pand over te nemen van Woonbron. Prachtig! Nu weten wij zeker dat Courzand op gastronomisch gebied nog een lang leven is beschoren.

Terug naar de Wolphaersbocht.  Mijn herseninhoud stelt helemaal niet zoveel voor, maar er spatten wel geregeld erg leuke ideetjes uit. Ik wilde dit stukje Wolphaersbocht opnieuw op foto laten zetten. Daarom vergezelde fotograaf Ton Hermans mij. Het was nog een lastige klus, want er parkeerden tot twee keer toe grote bestelauto’s dubbel en die bleven dan tien minuten op de rijweg staan. Wij hadden geduld. Uiteindelijk schoot Ton de ultieme foto. Het enige wat de foto uit 1954 met de huidige toestand bindt is het elektriciteitshuisje rechts vooraan.

Het spreekt haast vanzelf dat wij uitsluitend nieuwbouw zien met o.a.. winkels van Primera, Kruitvat, een Pools supermarktje en een viswinkel. Op de plek waar Ton met zijn camera staat is een kleine ronde inham, een soort van pleintje. Daar is ‘Vatan’ gevestigd met Turks brood en pizza’s. Verder zit er de supermarkt MCD. Het pleintje wordt opgesierd door drie olijfboompjes, geplant in een flinke ronde bak. Twee zitbanken completeren het geheel. Aan een muur hangt een bord met de tekst ‘samenscholing verboden’. Oh jee. Een dergelijk verbod geeft te denken. Overigens schenkt het plein aan de westzijde een verrassend grappig (laag gelegen) vergezicht over een recreatief gebied. Reactie van Ton Hermans: ‘Wat heeft Rotterdam op planologisch gebied toch leuke verrassingen.’